سلام علیکم.

حمد و سپاس بی‌شمار خداوندی که ما را قدردان شهدا قرار داده است. خداوند در قرآن در سوره‌ی آل عمران آیه‌ی (169) می‌فرمایند: « و هرگز گمان مبر آنان كه در راه خدا كشته شدند مرده ‏اند، بلكه زنده ‏اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند».

با شروع جنگ تحميلي از سوي عراق، محمود خضرايي نيز به عنوان يكي از خلبانان باتجربه نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران به پايگاه هوايي همدان منتقل شد و پروازهاي جنگي خود را آغاز نمود.
در يكي از اين پروازها هواپيماي او مورد هدف قرار مي‌گيرد؛ ولي خلبان خضرايي با مهارت بالايي كه در فن خلباني داشت، هواپيما را درحالي كه يك چرخ نداشت به زمين مي نشاند.
در اواخر سال 1359 نيروي هوايي تصميم مي گيرد با عملياتي عمقي در خاك عراق، در يك اقدام بي سابقه پايگاه هاي الوليد در غربي ترين نقطه عراق را بمباران كنند. براي اين كار بايد بهترين خلبانان نيروي هوايي انتخاب مي شدند. از اين رو خلبان محمود خضرايي هم به عنوان يكي از خلبانان براي انجام اين عمليات انتخاب مي شود.
در روز موعود تمامي هواپيما به پرواز در مي آيند. خضرايي نيز هدايت يكي از فانتوم‌ها را برعهده داشت. بعد از دو مرحله سوخت گيري هوايي، فانتوم ها به پايگاه هاي الوليد مي رسند. در اين هنگام فانتوم ها به سه دسته تقسيم مي شوند و به هر سه پايگاه الوليد حمله مي كنند. خضرايي هم به خوبي مأموريت‌هاي خود را انجام مي دهد و به سمت تانكرهاي سوخت رسان گردش مي كند. در اين هنگام كه پدافند پايگاه‌ها ديوانه وار و بي هدف به هرطرف شليك مي كردند، ناگهان تعداد گلوله ضد هوايي به هواپيماي خضرايي برخورد مي كند.
هدايت هواپيماي آسيب ديده آن هم در شرايطي كه بايد نزديك به پانصد كيلومتر مسير را طي كند، كاري بسيار دشوار بود؛ ولي خلبانی چون محمود خضرايي مصمم بود كه هواپيما را به هر قيمت به ايران برساند. بعد از سوخت گيري هوايي سوم، به سرعت به سمت مرزهاي ايران مي آيد و در نهايت با رشادت و شهامت خاص هواپيما را سالم بر زمين مي نشاند؛ اما مشیت الهی این بود که در اول اسفند سال 1364 فرمانده مرکز آموزش‌های هوایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران جناب سرهنگ خلبان محمود خضرایی در شهر اهواز به شهادت برسد.

شادی روح سرلشکر شهید خلبان محمود خضرایی صلوات.