چنگیز اسحاق‌آبادی نیاسری، در اول مهرماه سال 1337 در محله‌ی نازی‌آباد تهران دیده به جهان گشود. پس از تحصیلات اولیه و اخذ مدرک دیپلم در دبیرستان نظام، از طریق شرکت در کنکور ورودی دانشکده افسری، در تاریخ 08/07/1357 به استخدام ارتش در آمد. در زمان دانشجویی، دانشجوی سال دوم چنگیز اسحاق‌آبادی در عملیات‌های دفاع از سوسنگرد و دفاع از خرمشهر و عملیات‌های گیلان‌غرب شرکت داشت و به علت جدیت در برگزاری مراسم جشن فارغ‌التحصیلی مورد تشویق قرار گرفته بود.

پس از سپری نمودن دوره‌ی سه ساله دانشکده و طی دوره‎ی تکاور کوهستان در تاریخ 25/02/1360 به درجه‌ی ستوان‌دومی نائل و با گذراندن موفقیت‌آمیز دوره‌ی مقدماتی فشرده‌ی رسته پیاده، در مرکز آموزش پیاده‌ی شیراز در تاریخ 17/05/1360 به لشکر 81 زرهی کرمانشاه اختصاص یافت و به‌عنوانِ فرمانده دسته‌ی یکم گروهان یکم در گردان تکاوران مالک‌اشتر مشغول خدمت شد. جناب ستوان اسحاق‌آبادی سپس در مشاغلی همچون فرماندهی گروهان یکم گردان مالک‌اشتر ـ فرمانده گروهان ارکان گردان 166 پیاده و گردان 767 تکاور به خدمت ادامه داد.

جناب سروان چنگیز اسحاق‌آبادی نیاسری، چون به ورزش و روحیه‌ی سربازان زیر دست خود اهمیت می‌داد با رزمندگان گردان در منطقه‌ی عملیاتی صبح‌ها می‌دوید و گل کوچک بازی می‌کردند جوانان ورزش کار را دوست داشت و از خمودگی بیزار بود. در سمت فرماندهی به آراستگی ظاهری و انضباط معنوی رزمندگان گردان تحت فرماندهی خود اهمیت می‌داد و بارها مورد تشویق سلسله مراتب فرماندهی قرار گرفته بود و به هجده ماه ارشدیت نائل آمد.

جناب سروان چنگیز اسحاق‌آبادی نیاسری، بیش از نود ماه در مناطق عملیاتی گیلان‌غرب، سومار و سرپل ذهاب حضور داشت تا اینکه در تاریخ 02/11/1367 در عملیات شناسایی، براثر اصابت خودروی فرماندهی با مین ضد تانک ام19 به‌جای مانده از قوای بعثی عراق، به شدت زخمی گردید و پس از مداوای اولیه در بیمارستان صحرایی در منطقه به بیمارستان 502 تهران اعزام گردید؛ لیکن شدت جراحات وارده به حدی بود که هنگام انتقال به تهران به فیض شهادت نائل آمد. روحش شاد و یادش گرامیباد.