سلام علیکم. حمد و سپاس بگوییم؛ خدای عادل و یکتاراپدید آورنده‌ی آسمان‌ها و زمین؛ خدایا شهدا را قرین رحمت واسعه‌‍‌ی خود قرار بده که ایران اسلامی را بیمه کرده‌اند. خدایا امامی را که فرمود ما هر چه داریم از محرم و صفر است مهمان سفره اباعبدالله الحسین(ع) قرار بده.  

كتاب غرش توپ‏ها در 731 صفحه جلد دوم از مجموعه ‏ي «تقويم تاريخ دفاع مقدس» تألیف امیر سرتیپ دوم بازنشسته ستاد سعید‌ پورداراب است از فرماندهان زمان جنگ می‌باشد که به حوادث جنگ تحمیلی در مهر 1359 پرداخته است. اینک حوادث منطقه‌ی عملیاتی جنوب در بیست و سومین روز جنگ تحمیلی تقدیم شما خواننده‌ی گرامی می‌گردد.

1) امروز فشار دشمن براى اشغال خرمشهر، فوق‏العاده شديد بود. نيروهاى عراقىدر محور اهواز ـ آبادان نيز پيش‏روى قابل ملاحظه‏ اى كردند و به 6 كيلومترى شمالبهمن‏شير رسيدند. هر قدر زمان به جلو مى ‏رفت، تعداد تلفات نيروهاى خودى زيادترمى ‏شد در اين روز تا ساعت 00:14 از واحد تكاور نيروى دريايى، 6 نفر شهيد و 18 نفرمجروح شدند و نيروهاى دشمن از طريق كشتارگاه، وارد محدوده‏ ى شهر خرمشهرگرديدند، اما در منطقه‏ ى گمرك، هنوز مقاومت ادامه داشت.

وضعيت امروز را مى‏ توان به شرح زير خلاصه كرد:

«بخش عمده‏اى از گمرك و كشتارگاه و پليس راه خرمشهر به اشغال دشمن درآمده بود. نبرد به داخل شهر كشيده شده و پادگان‏ دژ در محاصره‏ ى كامل قرارداشت. جاده‏ ى آبادان ـ ماهشهر زير آتش توپ‏خانه‏ ى دشمن بود و همين طورجاده‏ ى شادگان نيز در زير آتش توپ‏خانه‏ ى دشمن قرار داشت.

نيروهاى دشمن از تمام معابر وصولى براى اشغال خرمشهر و آبادان به حركتدر آمده بودند؛ در حالى كه در اين منطقه فقط رزمندگان پياده با 7 دستگاه تانك مقاومت مى ‏كردند.

حقيقت امر اين بود كه در مقابل تانك و توپ و برترى هوايى دشمن، رزمندگان اسلام فقط با اسلحه‏ ى سبك مقاومت مى ‏كردند، ولىبه هر حال مجبور بودند كه ضمن پيكار جانانه، براى دفاع از سرزمين مقدسخود قدم به قدم  عقب بنشينند. در شمال آبادان نيز دشمن به سه‏ راه ى آبادان ‏ ـماهشهر، نزديك شده بود و به علت پراكندگى رزمندگان در خيابان‏ ها و كوچه ‏هاى شهر و نبودن بى ‏سيم كافى، ارتباط رزمندگان از هم گسسته بود و در نتيجه كنترل فرماندهى بسيار تضعيف شده بود.

بعدازظهر روز بيست و دوم مهرماه، نيروهاى دشمن به دو كيلومترى شمال آبادان رسيدند. محاصره‏ ى خرمشهر كامل شده بود و سقوط هر دو شهر قريب ‏الوقوع بود.