سلام علیکم. در سومين روز جنگ تحميلى در 2 مهر 1359 در منطقه‏ ى جنوب، در محور حمرين ‏ـ موسيان از آغاز صبح آتش توپخانه‏ى دشمن بر روى مواضع پدافندى نيروهاى مدافع گشوده شد و تيپ 17 زرهى از لشكر 10 در ادامه‏ى عمليات روز قبل، عليه گردان 283 سوارزرهى و تيپ 2 دزفول كه در مواضع عين‏خوش و تپه‏هاى غرب آن دفاع مى كردند با اجراى مانور احاطه‏ى دوطرفه و بهره‏گيرى از آتش توپخانه، تهاجم خود را شروع كرد و فشار سختى بر نيروهاى پوششى لشكر وارد و تلفات سنگينى بر گردان 283 سوارزرهى وارد نمود و قسمتى از وسايل گردان شامل: 4 دستگاه تانك اسكورپيون، يك دستگاه نفربر فرماندهى و يك دستگاه نفربر حامل موشك تاو و يك قبضه تفنگ 106 به دست دشمن افتاد و تعدادى از پرسنل گردان شهيد و تعدادى اسير گرديدند.

رزمندگان تيپ 2 زرهی دزفول و گردان 283 تصميم داشتند تا آخرين قطره ‏ى خون خود مقاومت نموده، اجازه ندهند كه دشمن به آسانى مواضع آنان را دور زده و محاصره نمايد. به هر حال، پرسنل تيپ 2 و گردان 283 بنا بر تصميم خود به پايدارى و مقاومت و وارد كردن تلفات به دشمن ادامه دادند؛ به‏طورى كه قبل‏ ازظهر 12 دستگاه تانك دشمن منهدم گرديد و از نيروهاى خودى يك دستگاه خودروى مهمات‏بر توپخانه و يك دستگاه خودروى چرخدار منهدم گرديد كه با مقايسه اين ارقام، ملاحظه مى ‏گردد كه ضايعات دشمن به نسبت چند برابر بوده و به غنيمت گرفتن يك دستگاه تانك سالم دشمن نيز حاكى از رزم تن به تن در منطقه‏ ى غرب عين‏ خوش است.

مقاومت و ايستادگى تيپ 2 زهی دزفول و گردان 283 سوارزرهى در عين‏ خوش و تپه ‏هاى غرب آن، در حالى كه امكان دور زدن دشمن از طريق موسيان و دشت دهلران در شمال عين‏ خوش و محاصره‏ ى آن‏ها وجود داشت، با قوت تمام در اين روز ادامه داشت؛ به طورى كه تيپ 17 زرهى لشكر 10 زرهى نتوانست تا پايان روز دوم مواضع عين خوش را تصرف كند. در اين محور، روز دوم در حالى به پايان رسيد كه دشمن با قبول تلفات و ضايعات نتوانست به هدف خود كه تصرف مواضع عين‏خوش بود، دست يابد و فقط توانست شرق رودخانه دويرج را تصرف كند و در دامنه‏هاى تپه‏هاى غربى عين‏خوش و حوالى آن در برد سلاح‏هاى با برد مستقيم نيروهاى مدافع مجبور به توقف شد.

گروه رزمى 37 زرهى با اين كه براساس دستور روز قبل لشكر 92 مى‏توانست به مواضع دوسلك عقب‏ نشينى كند، تصميم گرفت وجب به وجب با دشمن درگير و مانع پيش‏روى سريع آنان بشود. به همين دليل در ساعت يك نيمه شب ديشب با اجراى عمليات تاخيرى از تپه ‏هاى فكه به اولين موضع مناسب در شرق آبادى يبيس در شمال جاده‏ ى نفت با دادن 20 نفر شهيد و 15 نفر مجروح تغيير موضع داد. در ساعت 00:06 صبح تپه ‏هاى شمال و مجاور فكه زير آتش شديد توپخانه‏ ى دشمن قرار گرفت و تا ساعت 00:12 اجراى آتش ادامه يافت و سپس يگان‏هاى تانك آنان تپه ‏هاى مجاور فكه را تصرف كردند و بعدازظهر روز دوم، نيروهاى عراقى از تپه ‏هاى مجاور فكه سرازير و پيش‏روى خود را آغاز كردند و با آتش شديد نيروهاى خودى مواجه شدند و پيش‏روى آن‏ها كند شد. آتش سنگين و ادامه‏ ى فشار يگان‏هاى زرهى دشمن، لحظه به لحظه شدت يافت و از طرف ديگر خستگى بيش از حد رزمندگان گروه رزمى37 و نرسيدن هرگونه نيروى كمكى و نامناسب بودن مواضعى كه سپيده‏دم اشغال كرده بودند (به علت اشغال تعجيلى و عدم آرايش مناسب) مدافعان را وادار كرد با اجراى عمليات تاخيرى به اولين موضع نسبتا مناسب دفاعى در حوالى شيخ حاوى در غرب تپه ‏هاى برقازه و دوسلك تغيير مواضع داده و اشغال نمايند. گروه رزمى 37 در تمام طول روز دوم از لشكر 92 درخواست پشتيبانى هوايى و نيروى كمكى نمود كه به طور قطع هر اندازه هم كه اين درخواست ها اجرا مى‏شد باز نمى‏توانست جواب‏گو باشد. در اين محور هم لشكر 1 مكانيزه‏ ى عراق نتوانست به هدف خود كه تصرف ارتفاعات دوسلك بود، برسد و فقط توانست نيروهاى مدافع گروه رزمى 37 را 5 كيلومتر به عقب ببرد و در غرب ارتفاعات دوسلك برقازه زمين‏ گير شود (پورداراب، ج2، 1384: 79 تا 81).